پارانویای آمریکایی| بررسی انیمیشن کمدی ریک و مورتی، فصل اول

چند تا انیمیشن آمریکایی محبوب وجود داره که به خاطر ایده‌های غیر منتظره‌ و کمدی غیر معمولی که دارن مورد توجه قرار گرفتن. ریک و مورتی یکی از این سریالاست که داستان ریک به عنوان یه پدربزرگ دانشمند و دیوونه، و نوه‌اش مورتی رو به تصویر میکشه.
میشه اینطور حس کرد که ریک و مورتی به کمک جریان سیال ذهن نوشته شده و هیچ منطق داستانی خاصی نداره. مثل اینه که بیاید به صورت رندوم، هر چی تئوری و فرضیه است رو ترکیب کنید و به کمکش یه کمدی علمی تخیلی بنویسید.

ریک و مورتی بر اساس اتمسفر زندگی آمریکایی غربال شده و شما می‌تونید در جریان دیدن این سریال، انتظار شوخی کردن با هر چیز و هر کسی رو داشته باشید.

هشدار: ادامه‌ی این مطلب می‌تونه محتوای انیمیشن رو تا حدی لو بده.
یکی از دلایلی که ریک و مورتی تونسته بازخورد خوبی از طرف بیننده‌ها و منتقدینش بگیره اینه که فضای رنگارنگ و شادی داره و از قلاب‌های جالبی برای کشوندن مخاطب و خندوندنش استفاده میکنه.
خیلی‌ها عقیده دارن که ریک، تصویری از یه جهانبینی خیلی بدبینه. ریک یه پیرمرد همیشه مسته که مدام تاکید میکنه که مدرسه جای احمقانه‌ایه و ارزششو نداره که بخوایم عمرمونو صرف درس خوندن کنیم. در این زمینه هم به نوه‌اش کمک میکنه تا بتونه از دست مدرسه و دردسراش راحت بشه و وقت بیشتری رو باهاش بگذرونه.

از یه طرف، مورتی رو نماد ایده‌آل‌گرایی می‌دونن. با اینکه بدبینی، ویژگی پدربزرگ مورتیه اما به شکل واضحی، مورتی آدم غمگین‌تریه و همیشه درگیر نقص‌ها و کمبود‌هایی هست که توی زندگیش میبینه.
ریک، مورتی رو از دنیای راکد خودش جدا میکنه و وارد ماجراجویی‌های غیر قابل پیش‌بینی میشن. انیمیشن ریک و مورتی، مشخصا انیمیشنی برای افراد بزرگساله. بله این انیمیشن، کمدی هست و دیالوگا و اتفاقای خنده‌دار زیادی داره اما وقتی از داستان، یکم فاصله بگیرید و کلیتشو نگاه کنید، به‌نحوی خیلی غم انگیز و مالیخولیایی به نظر میرسه.
در واقع من یه منتقد بدبین و پارانوئیک نیستم و بیننده‌های دیگه‌ای هم بودن که همچین نقدی رو نسبت به این انیمیشن داشتن. این بدبینی و حس ناراحت کننده‌ای که پشت کمدی این انیمیشن هست، بعضیا رو از ادامه دادن این انیمیشن، منصرف کرده.

من به شخصه می‌تونم از دیدن این انیمیشن لذت ببرم و با خودم فکر کنم که بله، آدمایی توی این دنیا هستن که اینطور فکر میکنن و افکار خودشون رو به مدرن یا پست مدرن بودن ربط میدن یا اسم فلسفه‌ی فکریشون رو اگزیستانسیالیسم میذارن. به یه زبون ساده، زمینه‌ی داستانی ریک و مورتی، شبیه یه تابلوی پست مدرن و عجیب و غریبه. ریک هیچ اعتقادی به عشق نداره و صرفا سعی میکنه تا به کمک علم، خودشو سرگرم کنه و زندگی رو بگذرونه.
به نوه‌اش هم همچین توصیه‌ای میکنه و براش توضیح میده که از ازدواج خودش پشیمونه. ریک، (در ظاهر) خونواده رو ترک کرده بود و حالا بعد از سا‌ل‌ها برگشته تا با خانواده‌ی دخترش زندگی کنه و خیلی راحت هم داماد خودشو متهم میکنه که عشقی توی زندگیش نیست و صرفا دخترشو مجبور کرده که باهاش این زندگی رو شروع کنه.
ریک بر همین اساس هم اخلاقیات درون آزمایشات و تجربیاتش رو طراحی میکنه. اون درست مثل ما بیننده‌ها، صرفا شخصیت مورتی رو در صدر می‌بینه و بقیه براش یه بازیچه هستن و دنیاها و زندگی آدمای دیگه رو به راحتی طی تحقیقات خودش نابود میکنه. صرفا چون دنیاهای مختلفی هست و سرگرمی‌های فان مختلفی داره، این بخش تراژیک ماجرا به چشم نمیاد.

اگه شما صرفا دنبال دیدن یه انیمیشن کمدی باشید، ریک و مورتی، به خودی خود چیز آزار دهنده‌ای نداره و می‌تونه سرگرمتون کنه؛ اما اگر از جمله کسایی هستید که به محتوای چیزی که می‌بینید فکر میکنید و حساسیت بیشتری نسبت به محتوای جلوی روی خودتون دارید ممکنه کمی آزار دهنده جلوه کنه.
ریک، شخصیتیه که از همدلی خیلی کمی برخورداره و تنها کسی که حمایت بی‌چون و چراشو داره مورتیه.
اگر چیزی توی این انیمیشن برای تحسین وجود داشته باشه همینه که نویسنده، این حس پوچی که بعضی از آدما نسبت به خودشون و بشریت دارن رو به خوبی به تصویر کشیده و ازش یه کمدی تاریک ساخته. فکر میکنم که مرور همچین افکاری اتفاقا می‌تونه کمک کنه تا در مورد مزیت این مکاتب فکری و فلسفی که توی دنیا وجود داره فکر کنیم و از خودمون بپرسیم که اینا واقعا چیزایی هستن که می‌خوایم با پشتوانه‌شون زندگی کنیم؟
فلسفه‌ی درون این انیمیشن، چیزی هست که حقیقتا برای خیلی‌ها پذیرفته شده و واقعا با این فلسفه دارن زندگی میکنن چون چیزی بهتر از این رو درون زندگی نمی‌بینن. این برای برخی از ماها که به این مکاتب فکری باور نداریم می‌تونه روشی برای شناخت دنیای درونی همچین اشخاصی باشه و کمک کنه تا نقاط قوت و ضعف افکارشون رو درک کنیم.

جمع‌بندی
ریک و مورتی امتیاز خیلی بالایی رو توی سایتای مرجع گرفته و بیننده‌های زیادی هستن که دنبالش میکنن و مضامین درون این انیمیشن رو تحسین میکنن. اگر شما این نقد و یا مطالب دیگه‌ای که در مورد این انیمیشن نوشته شده رو می‌خونید طبعا اونقدر ظرافت فکر دارید که در مورد محتوای این طور خوراکی‌های ذهنی دست به نقد بزنید و به اندازه‌ی خودتون روی دنیای اطرافتون تاثیرگذار باشید.
این فقط یه انیمیشن کمدی برای سرگرم کردن مخاطبا نیست، این بخشی از طرز فکر بخش زیادی از مردم دنیا رو داره نشون میده و شما هم می‌تونید از خودتون بپرسید که آیا این طرز فکر، واقعا مناسب زندگی کردن هست؟ آیا این اندیشه‌ای هست که ارزش تکیه کردن داشته باشه؟