معرفی، نقد و بررسی فیلم Major Grom: The Game 2024| سرگرد گروم روسی

سرگرد گروم، یه فیلم بلند سینمایی ساخت روسیه است که به‌سبک نه‌چندان رایجی سعی کرده یه اتمسفر ابرقهرمانی رو خلق کنه. این کار رو میشه واقعا خوش‌ساخت ارزیابی کرد و علاوه‌بر کارگردانی و بازیگری‌های عمدتا خوب، منطق داستانیش یه‌سری مواردو رعایت کرده که نبودشون توی کارای ابرقهرمانی غربی، خیلی خودنمایی میکنه.

این فقدان، اغلب باعث میشه تا با کارایی صرفا مارکتی که محتوای چندان دندون‌گیری ندارن رو‌به‌رو بشیم و بیشتر از اونکه حس قهرمانی رو زنده کنن، بهمون این حسو بدن که مشغول تماشای یه کار صرفا کمدی هستیم.
 

این اولین فیلم ساخت روسیه نیست که این مدت برام جالب جلوه کرد ولی بعد که سراغ بازخورد‌ها و امتیازاش رفتم، متوجه شدم که عملا دراپ شده و کسی اونو ندیده. شما بهتر از من می‌دونید که کارای سینمایی کشورایی که تولید انبوه سینمایی نداره، لزوما شهرت خاصی پیدا نمی‌کنن و بیشتر توسط مردم همون کشور و توی سینما دیده میشن اما مطمئنا کارای سینمایی جالبی توی همه‌ی کشورا هستن که صرفا نیازه کشف‌شون کنیم تا بتونیم از دیدنشون لذت ببریم.

سرگرد گروم به‌لحاظ داستانی کار قوی‌ای هست و بر‌اساس یه مجموعه کتاب مصور تولید شده. بر‌اساس این شخصیت، فیلمای دیگه‌ای هم ساخته شده و این یکی، جدید‌ترین ساخته به‌حساب میاد. تا الان تونسته امتیاز 6.1 رو از سایت IMDb با مجموع مشارکت کننده‌های بسیار کمی به‌دست بیاره و انتخاب خوبی برای سرگرم شدن توی تعطیلات هست.

سرگرد گروم مثل ابرقهرمانایی که می‌شناسیم، یه ارتش تک‌نفره به‌حساب میاد و با چالش‌هایی مشابه بقیه‌ی ابرقهرمانا رو‌به‌رو هست اما سیر رشد شخصیتیش و فلسفه‌ی پشت مبارزاتش، بر‌اساس الگوهایی طراحی شده که توی رفتار و طرز فکر یه شخص بالغ و قابل اتکا میشه دید. اون یه پدیده‌ی غیر این جهانیه که با منطق مناسبی، با بافت دنیای واقعی پیوند خورده.
چنین داستانایی شبیه افسانه‌های قدیمی عمل میکنن. بسته به میزان محبوبیت‌شون می‌تونن یه‌جور حس میهن‌پرستی یا وفاداری به یک قومیت خاص رو تشویق کنن. گروم با وجود اینکه ثروت چندانی از شغل خودش به‌دست نمیاره اما شدیدا خودشو وقف کارش کرده و سعی داره مفید‌ترین کاری که ازش بر‌میاد رو انجام بده. با این‌وجود، به‌سختی میشه گفت که گروم یه ذهن منتقد داره. تا روزی که فاجعه پیش نیومد و یه شرور منتقد سر راهش سبز نشد، نتونست نگاه چندان انتقادی‌ای به خودش و مسیری که طی می‌کنه پیدا کنه.

تجربه‌ای که اون از شغل خودش به‌دست میاره هیجان‌انگیزه و وقتی همچین فیلمایی توی یه کشور ساخته میشن، به‌نوبه‌ی خودشون می‌تونن روی جذب شدن آدما به نیروهای نظامی اون کشور، تاثیر داشته باشن. در‌نظر گرفتن احتمال تبلیغاتی بودن بخشی از محتوای یه فیلم، می‌تونه روی نحوه‌ی تشریح محتواش و نقد کردنش تاثیر مثبتی بذاره و اجازه بده که به وجه خالص سناریو که نبوغ خالق اثر رو برملا میکنه برسیم.
قهرمان بودن و داشتن یه تصویر ملی، با وجود تمام حواشی و دردسرهاش، می‌تونه تجربه‌ی خوش‌آیندی رو در اختیار فرد بذاره و همین لذت کسب هیجان، پتانسیل اینو داره که ذهن قهرمان رو فاسد کنه. غرور، تبدیل شدن به یه فرد سطحی‌نگر که نمی‌تونه با دیده‌ای غیر از تحسین به خودش نگاه کنه، فردی که به تشویقا عادت می‌کنه و ذهنش پر میشه از حس خوب بودن، ممکنه به‌راحتی مانع بزرگی رو سر راه رشد شخصیتیش بندازه.

شاید در واقعیت، چنین قهرمانایی وجود نداشته باشن ولی شخصیت‌های سرشناس زیادی رو میشه پیدا کرد که با همین الگوها، مورد تحسین فرهنگ عمومی قرار می‌گیرن و به‌عنوان افراد خوب و مسئولیت‌پذیر، شناخته میشن.
وقتی شما تنها هستید، خیلی راحت می‌تونید با خودتون درمورد انگیزه‌هایی که دارید صادق باشید و به نوعی شفافیت برسید اما شاید مهم‌ترین چالشی که به‌کرار جلوی افراد سرشناس قرار می‌گیره، موضوع نابهنجار شدن انگیزه است. این مشکل، بخصوص می‌تونه گریبان‌گیر افرادی بشه که لزوما توی یه جامعه‌ی خردمند به سرشناسی نرسیدن بلکه تشویق کننده‌هاشون افرادی‌ان که سطحی‌نگرن یا نسبت به ماهیت خیر‌و‌شر، درک روشنی ندارن. اونا ممکنه با معیارهای نه‌چندان بهینه‌ای، شروع به تحسین یه شخص کنن یا فرد دیگه‌ای رو مورد نفرت قرار بدن.
تا حالا درمورد تشویق‌هایی که شخصیت یه فرد رو خراب می‌کنن شنیدید؟ زندگی گروم هم مثل خیلی از قهرمانا، درگیر همچین موضوعی میشه. در حالی‌که اگر همین بحران شناخت انگیزه، برای فردی رخ میداد که سرشناسی اجتماعی خاصی نداشت، می‌تونست خیلی راحت ازش عبور کنه و درگیر دردسر هم نشه.

جمع‌بندی
گروم، خوش‌ساخت و مناسب افرادیه که دوست دارن یه فیلم اکشن و سرگرم‌کننده و در عین حال، بالغانه‌تر از ابرقهرمانی‌های رایج سینما ببینن. این داستان می‌تونه ارتباط روشن‌تری به مخاطب خودش بگیره و کمک کنه تا راحت‌تر، زندگی شخصیت‌های سرشناس و محبوب رو قضاوت کنیم. یه قضاوت بهینه که ممکنه حتی به گوش طرف مقابل هم نرسونیم اما به خودمون کمک میکنه تا فرق تشویق و تحسین‌های سازنده با تشویق‌هایی که می‌تونن شخصیت ما رو خراب کنن و مانع پیشرفت‌مون بشن رو بشناسیم.