سلطنت لاشخورها یه ماجراجویی در مورد گونه‌های مختلف بقا و سطح خیالپردازی انسان برای تجسم سرزمین‌ها و موجوداتیه که در نظر ما انسانها، تخیلی هستن و هنوز نمونه‌های واقعیشون رو ندیدیم. جذابیت این آثار هنری در بررسی میزان خلاقیت آدما و نگاه کردن به مفهوم تکامل و زندگی از زاویه‌ی دید یه هنرمند سوررئال هست.

این مطلب، بیشتر با هدف معرفی انیمیشن سلطنت لاشخورها نوشته شده و به همین جهت، داستان سریالو لو نمیده.
موجوداتی که توی این انیمیشن معرفی میشن، به لحاظ ظاهری، ترکیبی غیر منتظره از انواع ارگان‌های حیاتی شناخته شده هستن. انسان‌ها در کنار این اکوسیستم‌های ناشناخته‌ی زیستی، بسیار سردرگم جلوه میکنن و تبدیل میشن به افرادی که بیش از پیش، ناظر و قضاوت کننده‌ی دنیای اطراف و در حال بررسی نوع ارتباطی هستن که می‌تونن با یه محیط طبیعی، ایجاد کنن.

این مینی سریال، توی سال 2023 منتشر شده و با اینکه مدت زیادی از انتشارش نگذشته، بازخوردای خوبی رو به دست آورده. امتیاز 8.7 از مجموع 14 هزار رای دهنده در سایت IMDb یعنی اینکه این مینی سریال تونسته بیننده‌ی خودش رو به سرعت به وجد بیاره.
فضای این سریال، تا حد زیادی کلاسیک و تاثیرپذیرفته از انیمه‌های علمی تخیلی شناخته شده است و توی زیرنویس هم بهش اشاره میشه که چه کارایی منبع الهام سازنده‌های سریال بودن.
امتیاز مخاطبای گوگل هم قابل توجه و بسیار مشابه رتبه‌ی سریال در سایتIMDb هست.

وقتی انسان از قلمرو خودش خارج میشه مضطربه؛ چرا که عملا دیگه نمیتونه به طبیعت اطراف خودش سلطنت داشته باشه. داشتن دست بالاتر در جایی مثل زمین، باعث میشه تا بعضا به شکلی خودخواهانه با طبیعت برخورد کنیم و هر جور که بخوایم و بدون هیچ حس قدردانی‌ای ازش بهره ببریم. چیزای کمی در مورد اتفاقات و بحرانای طبیعی هستن که قادرن بشر زمینی رو بترسونن یا حداقل به جایی رسیدیم که بدونیم اگر بخوایم، می‌تونیم با صرف هزینه و علم، مصونیتی که نیاز داریم رو تامین کنیم.

اما اتفاقات سلطنت لاشخورها در سیارات و قلمروهایی اتفاق میوفته که به طور موقت، میزبان یک یا دو انسان شده و این افراد، تجهیزات کافی برای مراقبت از خودشون رو ندارن. شاید خوشبخت‌ترین‌شون رو بشه محقق سیاه پوستی در نظر گرفت که یه روبات برخوردار از هوش مصنوعی داره.
این روبات، در مواجهه با اکوسیستم جدید اطراف خودش، درگیر نوعی سیستم تکاملی جدید میشه و قطعات فلزیش، با طبیعت اطرافش ترکیب میشه و مثل یه موجود صاحب ارگان زیستی، سیر تکامل خودشو ادامه میده. اون به خودی خود از هوش زیادی برخوردار هست اما لزوما نمیشه گفت که اختیار آزاد داره؛ اما ترکیب شدن با طبیعت سیاره ی جدید، بهش نوعی اختیار آزاد میده.

این اختیار آزاد، یه رابطه‌ی دوجانبه بین این موجود و طبیعت سیاره هم ایجاد میکنه. به طور مثال، اون نوعی میوه رو پرورش میده که مصرفش برای یه انسان مضره و خودش هم نمیدونه که چرا دوست داره چنین گیاهی رو پرورش بده. اون مشخصا دیگه خودشو در خدمت انسان نمیدونه و به هر موجود زنده‌ای، بسته به نوعی وظیفه‌ی اخلاقی که طبیعت بهش حکم میکنه و نه یه انسان خودخواه، عمل میکنه.
چنین تاثیرپذیری و تاثیرگذاری‌ای در مورد بقیه‌ی محققایی که توی قلمروهای دیگه گیر افتادن هم صدق میکنه و هر کدوم به نحوی، شروع میکنن به درگیر طبیعت شدن.

جمع‌بندی
در این انیمیشن، تصویر واقع گرایانه‌تری از طبیعت نشون داده میشه که در عین وحشت‌آور بودن، تحسین برانگیز هم هست. طبیعت صرفا به عنوان یک مادر یا نعمت، ستایش نمیشه؛ بلکه بهش به چشم یه قدرت زنده و در حال تکامل اشاره میشه که هر موجود، به شکل متفاوتی سعی میکنه با این طبیعت، سازگار بشه و راه رشد و بقای خودشو تامین کنه.