خانواده‌ی آدامز، یه کمیک خیلی خیلی قدیمیه و یکی دو تا اقتباس سینماییش، قبل اینکه خیلی از ما‌ها متولد بشیم ساخته شده. سریال ونزدی، تمرکز بیشتری روی شخصیت دختر خونواده یعنی ونزدی داره و با اقتباسای قدیمی، تا حد زیادی متفاوته.

این سریال تونسته 95 درصد رضایت از مخاطبای گوگل بگیره که یه عدد بسیار قابل توجهه و حقیقتا انتظار رو به رو شدن با همچین رقمی رو نداشتم.
اگه درست یادم باشه، این سریال، درست زمانی منتشر شد که یکم بازار سریالا کساد بود و به نظرم نسبت به فرم ساختش، استقبال خیلی خوبی هم ازش شده.
به شخصه از علاقه‌مندای اقتباسای قدیمی خانواده‌ی آدامز بودم و دیدن این سریال، اولش یکم تو ذوقم زد چون کاراکترا خیلی فرق داشتن و رفتاراشون فرق میکرد. خونواده‌ی آدامز، خیلی سادیستی‌تر و عجیب‌تر برخورد میکردن؛ ولی توی این سریال، خونواده‌اش یه حالت بورژوایی پیدا کردن و زیاد رفتارای سادیستی نشون نمیدن. خوده ونزدی هم زیاد طبیعت سرد و بی‌رحم گذشته رو نداره.
یه سریال دبیرستانیه که موضوعات ماوراطبیعی رو به تصویر میکشه و بعضی شخصیتا واقعا عالی پرداخت شدن و بعضی‌هاشونم خیلی توی ذوق میزنن.

نکته‌ی جالب در مورد ونزدی اینه که حالا بالغ‌تر شده و داره جهانبینی خودشو به شکل مفصل‌تری ارائه میده. اون نقدای تند و البته منطقی‌ای رو نسبت به جامعه و ایدئولوژی‌های مدرن داره که یه جور کمدی سیاه رو درست کرده.
یکی از نقدای پرتکراری که نسبت به این سریال صورت گرفته اینه که در جریان شخصیت‌پردازی، نکات زیادی از قلم افتادن و داستان بعضی از شخصیت‌ها، ناقصه یا ایرادای زیادی داره.
نمیشه منکر این موضوع شد اما از اونجایی که تازه فصل اول سریاله و خط داستانی اصلی هم به اندازه‌ای که بیننده رو سر ذوق بیاره، پیچش و جذابیت داشته؛ این موضوع همچنین کمک کرده که کشش بیننده برای دیدن فصلای بعدی بیشتر بشه.
همچنین نمیشه انکار کرد که این سریال، الگوهای تکراری سریالای دبیرستانی نت فلیکسی رو بازتولید کرده و اتفاقا این یکی از دلایلی هست که بعضی از منتقدا به این سریال، سخت گرفتن.

فضای دبیرستانی، بدون شک یه اتمسفر محبوبه و مزیتش در اینه که میشه توی دنیایی که آدماش دارن منزوی و محافظ‌کار میشن، یه عده رو کنار هم دید که چه بخوان چه نخوان، در معرض قضاوتای همدیگه قرار میگیرن و لازمه که با این چالش، کنار بیان.

این که یه سریال دبیرستانی، پر از شخصیتای لوس و سطحی‌نگر باشه، چیز تو ذوق زننده و ناخوش آیندیه اما ونزدی، همچین اتمسفری نداره یا حداقل میشه گفت که شخصیتای اصلی، لزوما لوس و سطحی‌نگر نیستن.

تفاوت سریال با اقتباسای انیمیشنی
اگر از افرادی هستید که پیش از این از طریق انیمیشنای ساخته شده بر اساس شخصیت‌های خانواده‌ی آدامز باهاشون آشنا شدید، بهتره بدونید که خیلیا عقیده دارن این اقتباس، خیلی بهتر از نسخه‌های انیمیشنیه.
اقتباسای انیمیشنی هم همین اتمسفر داستانی رو دارن و تا حد زیادی، فرهنگای آمریکایی رو نقد میکنن؛ ولی این سریال، شخصیت‌پردازی جالب‌تری داره و میشه گفت که در جریان داستان‌پردازی، خلاقیت بیشتری رو به کار گرفته.
امتیاز بیننده‌ها و منتقدین هم نسبت به این سریال، یه سر و گردن بیشتر از نسخه‌های انیمیشنی بوده.

دلیل ترند شدن سریال ونزدی، در زمان انتشارش، مربوط میشه به سکانس رقصی که ازش ترند شد و توجه بقیه رو به خودش جلب کرد. ونزدی ظاهر گوتیک و دارکی داره و این برای افراد هم سن و سالش که دنبال مدای خاص و کلاسیک هستن، جذابیت زیادی داره.

ونزدی چند سالشه؟
توی نسخه‌ی اصلی و قدیمی سریال خانواده‌ی آدامز، ونزدی صرفا 6 سال داره. توی اقتباسای سینمایی و انیمیشن، اون 13 سالشه و توی سریال ونزدی نتفلیکسی، اون حدود 15 16 سالش هست.

جمع‌بندی
ونزدی یه جهانبینی بدبین و تاریک رو توی ذهنش داره اما به نوبه‌ی خودش سعی میکنه از فرصتی که زندگی پیش روش گذاشته، برای کسب تجارب جدید، استفاده کنه. البته که جهانبینی اون و اعضای خونواده‌اش، پر از تناقضه؛ اما اگر این تناقض حذف بشه، اصلا نمیشه همچین داستان فانتزی‌ای رو ادامه داد و انتظار داشت که شخصیتا، بتونن چندان توجه بیننده رو جلب کنن. ونزدی به رغم عجیب بودنش، به ما اجازه میده تا از زاویه‌های متفاوتی به زندگی و انتخابایی که از روی عادت می‌گیریم، نگاه کنیم.

اقتباسای قدیمی از خانواده‌ی آدامز، اونا رو و بخصوص ونزدی رو فرد درونگرا‌تری نشون میده؛ اما اتمسفر این سریال، ونزدی رو به درون یه جامعه‌ی بزرگتر کشونده و اونو در معرض تصمیمات پیچیده‌تری قرار میده. بخصوص که اون وارد روابط رمانتیک میشه و دوستای جدیدی پیدا میکنه.