جنگ ابدیت، یه کار بسیار پرهزینه و پر سر‌و‌صداست که طیف زیادی از ابرقهرمانای محبوب رو پوشش میده و در زمان خودش تونست تبدیل به یه کار شدیدا پرفروش بشه و همین الانش هم جزء کارای برتر سایت IMDb به‌حساب میاد. حتی اگر ازجمله افرادی باشید که چندان به کارای ابرقهرمانی علاقه ندارن، جلوه‌های این فیلم می‌تونه حساسیت شما رو بیدار کنه و به‌راحتی متوجه این موضوع بشید که براش وقت و هزینه‌ی زیادی صرف شده.

نقد کارایی که از محبوبیت اجتماعی زیادی برخوردارن کار دشواریه چون این مدل فیلما صرفا تحسین نمیشن بلکه مورد پرستش قرار می‌گیرن و بهشون به‌چشم پدیده‌های نبوغ‌آمیزی نگاه میشه که قرار نیست عیب و ایراد خاصی داشته باشن. این یه حقیقت انکار‌ناپذیره که شخصیت‌های ابرقهرمان و ابرشرور، بخصوص در سینمای مارول، هرگز بازیگری خوبی رو به نمایش نذاشتن و عمدتا روی کمدی داستان کار میشه. بازیگرا حتی گرون‌تریناشون، عموما حضور فیکی دارن و این کارها و رجز‌خونی‌ها و اکشن فیلم هست که می‌تونه بیننده رو تحت‌تاثیر قرار بده. روابط رمانتیک و شفقت رو به‌سختی میشه توی چنین فیلمایی لمس کرد و بیشتر، درمورد نبردی که بین موجودات خیرخواه و شرور صورت می‌گیره کار شده.

با همه‌ی نبوغ و هزینه‌ای که صرف ساخت چنین فیلمایی میشه، نمیشه منکر شد که ما بیش‌از‌پیش با کارایی رو‌به‌رو هستیم که برای فروش هر‌چه بیشتر ساخته میشن و پتانسیل اینو دارن که آدما رو به رفتن به سینما تشویق کنن. این در‌حالیه که ما خیلی‌وقته از الزام سینمایی بودن کارا عبور کردیم. فکر میکنم بعد از ظهور کرونا و تاثیری که روی بافت جوامع‌مون داشت، دیگه کسی صرفا روی سرگرمی‌های دست‌جمعی، مطلقا سرمایه‌گذاری کنه. ما یاد گرفتیم که توی تنهایی خودمون سرگرم بشیم و فیلم و سریالایی رو ببینیم که آب‌و‌تاب زیادی ندارن و با بودجه‌ی کمی ساخته شدن و بیشتر روی وجه درام‌شون کار شده. کارایی که شبیه رمان‌های تصویری هستن. اما فیلم جنگ ابدیت، در سال 2018 منتشر شد، یعنی دقیقا یک سال قبل از کرونا. زمانی که شلوغ شدن سینما، به‌خودی‌خود تصویر یه فیلم حرفه‌ای و خوب به‌حساب میاد.

جنگ ابدیت، صرفا قرار نیست که یه کار پرفروش بشه بلکه تبدیل به پدیده‌ای در کارای ابرقهرمانی میشه که قرار نیست که به‌زودی‌زود، چیزی شبیه بهش مجددا ساخته بشه.
محبوب‌ترین شخصیتای ابرقهرمان و شرور حضور دارن و قراره طی یه کار گروهی، سرنوشت دنیاهای مختلف رو تعیین کنن.
حرفایی که در ادامه می‌بینید، به‌معنی این نیست که با یه فیلم بد طرف هستیم. جنگ ابدیت یه کار جذاب و دیدنیه و قرار نیست که دعوت بشید تا همچین کاری رو دراپ کنید و شروع کنید به مسخره کردن‌شون. یه نگاه انتقادی، می‌تونه کمک کنه تا منشا الهام خودمون رو کاتالیز کنیم. اونچه که ارزش الهام گرفتن ندارن یا ممکنه تاثیر روانی نه‌چندان جالبی رو ایجاد کنن رو کنار بذاریم و صرفا به بخشای سالم و خوب محتوا بپردازیم.

داستان‌های ابرقهرمانی، با تمرکز بر شخصیتایی ساخته میشن که خیلیا عقیده دارن به‌طور نمادین، تصویری از یک ایدئولوژی، خواسته، کمبود، آرزو یا کهن‌الگوها هستن.
داستان سعی می‌کنه تا تراژدی و رنجی که آدم خوبا برای برقراری ثبات و صلح تحمل می‌کنن رو بیشتر به‌تصویر بکشه اما میشه حس کرد که مثل اغلب کارای ابرقهرمانی، در این زمینه حرف زیادی برای گفتن نداره. مطمئنا این موضوع ربط خاصی به توانایی بازیگرا نداره. بسیاری از افرادی که توی این فیلم و کارای ابرقهرمانی شناخته‌شده ایفای نقش میکنن، جزء بازیگرایی هستن که کارای احساسی و تراژیک زیادی رو توی رزومه‌شون دارن و کاملا ازشون ساخته است که احساسات بیننده رو در‌مورد رنج‌های معمول آدما برانگیخته کنن. مشکل این مدل کارای ابرقهرمانی اینه که ما با شخصیت‌هایی طرفیم که کارای عجیب و غریب زیادی انجام میدن ولی درمورد انگیزه و جهان‌بینی‌شون، هرگز قرار نیست انگیزه یا حتی دیالوگ چندان تاثیرگذاری رو بیان کنن.

این آدما در موقعیت نجات دنیا قرار گرفتن چون شانس بهشون رو‌کرده یا قدرت‌های خاصی در اختیارشون قرار گرفته. فردی مثل دکتر استرنج رو به‌سختی میشه فردی در‌نظر گرفت که قادره حتی معمولی‌ترین مسائل احساسی و رمانتیک رو تجربه کنه. ورود به دنیای ابرقهرمانا، برای اون راهی بود تا بتونه از سرخوردگی و شکستش عبور کنه و دوباره در موقعیتی قرار بگیره که بتونه نوعی چهره، عزت‌نفس و حس قدرت و با‌مهارت بودن رو تجربه کنه. بسیاری از جنگ‌هایی هم که در ادامه درگیرش میشه چیزی نیست جز تلاشی برای حفظ بقای خودش در درجه‌ی اول و نشون دادن مهارت خودش به دیگران. اون سعی میکنه از خودش در مقابل نیروهایی که سعی دارن غارتش کنن و اون تجربه‌ی لذت‌بخش با‌مهارت بودن رو ازش بگیرن محافظت کنه و کارش ارتباطی با شفقت و کمک کردن به انسان‌ها نداره.

جمع‌بندی
بسیاری از این شخصیت‌های ابرقهرمان، افراد خودشیفته‌ای به‌نظر میرسن و همراه شدن‌شون برای نجات دنیا، بیشتر شبیه نوعی سرگرمیه و برای همینم هست که به‌راحتی می‌تونن موقعیت‌های کمدی رو خلق کنن. این خیلی خوبه که مهارت‌هایی تا این‌اندازه سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز داشته باشی ولی به همین دلایل هم هست که نمیشه به چنین سناریوهایی، به‌عنوان ایده‌ای چندان جالب و تحسین‌برانگیز در‌مورد نحوه‌ی تشخیص خیر از شر نگاه کرد.
داستان جنگ ابدیت، موقعیتی برای کنار هم قرار گرفتن شخصیت‌های محبوب ماروله و شبیه نوعی رقابت برای نشون دادن جذابیت جنسی و کاریزما هست. اما وقتی به جهانبینی شخصیتا و انگیزه‌هاشون می‌ندازیم، با سطحی‌ترین و بچه‌گانه‌ترین انگیزه‌هایی رو‌به‌رو میشیم که توی سینمای هالیوود میشه دید.