هرچند که ممکنه سایت متاکریتیک، به اندازه ی سایتایی مثل IMDb یا راتن تومیتوز، شهرت و محبوبیت نداشته باشه اما ازجمله سایتایی هست که امتیازاتش، گهگاه معیاری برای تحلیل بازخورد عمومی فیلم و سریالا قرار میگیره.

متاکریتیک یکی از پلتفرم های معتبریه که نظرات و امتیازات مختلف رو جمع میکنه و دو نوع میانگین رو ارائه میده؛ یکی میانگین منتقدا و میانگین کاربرا که از این بابت، شباهت هایی با سایت راتن تومیتوز باشه. همین موضوع شاید دلیلی باشه بر اینکه سایت IMDb همچنان محبوبترین سایت برای بررسی امتیازات یه فیلم هست چون مرز خاصی بین امتیاز منتقدای حرفه ای و کاربرا قرار نمیده و عملا احترام بیشتری برای نظرات عمومی قائل هست.
سیستم متاکریتیک برای جمع آوری و میانگین گرفتن نظر منتقدا، Metascore هست که بر اساس نقد منتقدای حرفه ای از سایت های معتبر محاسبه میشه. از این بابت، متاکریتیک به مراتب سخت گیرتر از راتن تومیتوز هست و اهمیتی به خیلی از پلتفرم ها که شما می تونید درونشون به روش های زرد تبلیغ کنید و فالور جمع کنید نمیده و براش مهمه که منتقد، از طرف یه رسانه ی خبری سرشناس، تایید بشه.

دلیل اینکه متاکریتیک کمتر از سایتایی مثل راتن تومیتوز شناخته شده، شاید تا حد زیادی مربوط به همین تمرکزشون روی نقد افراد سرشناس باشه یعنی استفاده ی چندانی از نظرات کاربران عادی نمیکنه و در نتیجه، شانس زیادی هم برای ارتباط گرفتن با جامعه نداره. از این بابت، شاید بشه گفت که IMDb دقیقا در نقطه ی مقابل قرار گرفته.
همچنین به نظر میرسه که متاکریتیک، از الگوریتم های به مراتب پیچیده تری برای محاسبه ی امتیازات استفاده میکنه که شاید برای مخاطبا، چندان جذاب جلوه نکنه. راتن تومیتوز از دو اصطلاح عامیانه تر گندیده و تازه که به خودی خود میتونن خیلی جنجالی جلوه کنن برای دسته بندی فیلما استفاده میکنه که قطعا به مزاج مخاطبای حرفه ای خوش نمیاد.
یه سری مزیتا توی سایتایی مثل IMDb هست که متاکریتیک فاقدشه و همینم به نوبه ی خودش میتونه دلیل شهرت کمترش باشه. شما توی سایت IMDb میتونید کالکشن های خیلی حرفه ای و جذابی از بازیگرا و فیلمای مورد علاقه تون جمع کنید و اطلاعات خوبی حتی از ناشناخته ترین بازیگرا و کارگردانا وجود داره اما متاکریتیک همچین آرشیوی نساخته.

متاکریتیک چندان برای بازاریابی، مایه نذاشته و مثل دو سایت دیگه ای که اسمشون زیاد گفته شد، با شرکت های بزرگ استریمینگ و سینمایی، همکاری نداره.
این سایت منابع خیلی محدودی رو معیار امتیازدهی به فیلما درنظر میگیره و این درحالیه که منتقدایی که توی یوتیوب یا پلتفرمهای مشابه فعالیت دارن، بعضا مخاطبای بیشتری نسبت به نویسنده هایی دارن که توی روزنامه های معتبر فعالیت میکنن. اینطوری میشه که بعضا امتیاز متاکریتیک، تفاوت زیادی با سایتای نقد داره.
متاکریتیک، امتیاز کاربرا رو هم ارائه میده اما تمرکز اصلیش روی نقد منتقدای حرفه ایه.
برای اینکه یه رسانه یا سایت بتونه مقالات خودش رو در متاکریتیک به عنوان یک معیار، ارائه بده، لازمه چند تا ویژگی داشته باشه: اول اینکه رسانه باید به عنوان یک منبع معتبر و حرفه ای شناخته بشه و نقد هاش به دست منتقدای حرفه ای و با تجربه نوشته بشن. سایتایی در حد نیویورک تایمز یا Collider یا مخصوص نقد محصولات صنعت سرگرمی هستن یا بخشی مخصوص برای این کار دارن و نقد هایی عمیق، تحلیلی و با استدلالهای منطقی منتشر میکنن و کارشون هم به طور منظمه.
این مطالب باید در کنار متن اصلی، یه سیستم امتیازدهی داشته باشن و منتقد، با این سیستم، به طور خلاصه نشون بده که چقدر از یه فیلم یا سریال خوشش اومده.

ولی میشه گفت که سختگیرانه ترین امتیاز ممکن که البته میتونه تحت تاثیر فضای غالب رسانه ها هم شکل گرفته باشه در سایت متاکریتیک پیدا میشه.
از جمله انتقادات منفی ای که نسبت به این سایت وجود داره، وزن دهی نامشخص به نقدهاست یعنی متاکریتیک به نقدهای مختلف، وزن های متفاوتی اختصاص میده اما این فرآیند، لزوما شفاف نیست و کاربرا نمیدونن چرا بعضی از نقدها تاثیر بیشتری روی امتیاز نهایی دارن.
بعضیا عقیده دارن که تمرکز بیش از حد روی امتیازات متاکریتیک باعث شده که بازی سازها، بیشتر به کسب امتیاز بالا توجه کنن تا نوآوری و خلاقیت در طراحی بازی که این نقد، تقریبا متوجه بقیه ی پلتفرم های مشابه هم میشه و در اینجا موضوع نقد ما هم نیست.
نقد های کاربرای این سایت گاها تحت تاثیر Review Bombing قرار میگیره که اخیرا این اتفاق رو درمورد سریال لست آو آس مشاهده کردیم. گروهی از کاربرا میان و به صورت هماهنگ، امتیازای پایینی رو برای یه اثر ثبت میکنن که در مورد سریال مذکور، یه جور اعتراض اجتماعی هست اما گاها میتونه با اهداف سیاسی هم انجام بشه.
بعضیا هم عقیده دارن که متاکریتیک از منابع خیلی محدودی برای جمع آوری نقد استفاده میکنه و عملا دیدگاه های مختلف رو پوشش نمیده و در این مورد، الگوریتم سختگیرانه تری نسبت به سایت راتن تومیتوز داره.
این سایت به جای اهمیت دادن به محتوا، بیشتر دنبال به دست آوردن یه امتیاز عددی هست که ممکنه باعث نگاه سطحی نگرانه به نقد های حرفه ای بشه که در این مورد، نقد چندان جالبی نمیدونمش و به نظرم نمیشه از یه سایت انتظار داشت که آدما رو با آمارش تشویق به خوندن مقاله کنه.
جمع بندی
منظور از این حرفا این نیست که فلان سایت، الگوریتم بهتری داره و امتیازش معتبر تره. دونستن اینکه هر سایت، با چه روشی پیش میره و عدد ارائه شده، دقیقا نتیجه ی تحلیل چه نوع منتقدایی هست، میتونه به مخاطبا کمک کنه که با آگاهی بیشتری سراغ فیلم یا سریال مورد علاقه شون برن. درواقع این موضوع بستگی به سلیقه تون داره. اگر دنبال کاری شدیدا عامه پسند هستید، شاید امتیازای IMDb قابل اعتماد تر باشه، هرچند امتیاز مخاطبای گوگل، به مراتب، تکیه ی بیشتری بر نظرات عمومی داره.