فیلم یا سریال؟ چالش سرگرم شدن با هنرهای نمایشی

این مطلب در مورد الگوهای جست و جو توی دنیای بزرگ فیلم و سریال و مسائلی در مورد انتخاب محتوا هست که معمولا نادیده گرفته میشن و به درد افرادی می‌خوره که صرفا دنبال سرگرمی نیستن و دوست دارن به شکل هدفدار، فیلم و سریال ببینن و حساسیت خودشون رو نسبت به یه کار حرفه‌ای، افزایش بدن.

فیلم و سریالا، این روزا محتوای نمایشی بسیار در دسترس و سرگرم کننده‌ای به حساب میان که به خودی خود، انتخابای زیادی رو پیش روی ما قرار میدن؛ به شکلی که بعضا، انتخاب کردن از میون این همه فیلم و سریال جدید و قدیمی، می‌تونه کار دشواری بشه. حالا فکر کن که دنبال یه اثر جذاب و سرگرم کننده هم باشی که ناامیدت نکنه و یا فرصتی برای بررسی طیف زیادی از فیلم یا سریالا نداشته باشی.
داشتن یه سری پارامتر و ایده برای پیدا کردن محتوای مورد علاقه یا چیزی که با ذائقه‌مون جور باشه، می‌تونه مثل یه شابلون عمل کنه و باعث بشه که به سرعت بتونیم گرسنگی ذهنی خودمون رو برطرف کنیم.
شما پیش از جست و جو، بهتره که پیش خودتون به چند تا سوال جواب بدید منجمله اینکه: دوست دارید محتوایی که می‌بینید، چه تجربه‌ای رو برای شما خلق کنه یا باعث بشه که چه احساساتی رو تجربه کنید؟
جوابی که به این سوال میدید، عمدتا با ژانرای تعریف شده برای فیلم و سریال، مطابقت داره. 

تفاوت بین فیلم و سریال، در نگاه اول ممکنه خیلی ساده باشه. سریال، یه داستان طویل و دنباله‌دار هست و قادره ساعت‌های بیشتری سرگرم‌تون کنه، اما به سبب همین طویل بودن سریال هم هست که کم پیش میاد یه سریال واقعا دیدنی و جالب ساخته بشه. یعنی سازنده‌ها نمی‌تونن همه‌ی تایمی که برای سریال در نظر گرفته میشه رو از سکانسای دیدنی و بازی‌های خوب، پر کنن. این کار، پر هزینه است.
چیز دیگه‌ای که بهتره بدونید اینه که فیلم و سریالا لزوما برای گرفتن حداکثر بازخورد و رقابت با بهترین کارای موجود، ساخته نمیشن. الان ابزارای زیادی برای بررسی اینکه یه فیلم یا سریال، چقدر شانس بازخورد گرفتن داره فراهمه و سازنده‌ها کمتر نیازه تا در مورد ساخت و انتشار یه اثر نمایشی، ریسک کنن. اما چرا اینقدر فیلم و سریالایی رو می‌سازن که کسل کننده است یا نمی‌تونن فروش خوبی داشته باشن؟

در جواب میشه گفت که همه‌ی این سازنده‌ها لزوما دلی کار نمیکنن یا دنبال ساخت یه اثر شخصی و هنری نیستن، بی‌علاقه به رقابت کردن به کارای تاپ و پرفروش هم نیستن، بلکه به این نگاه میکنن که در مقابل هزینه‌ای که صرف ساخت اثر شده، چقدر می‌تونن به دست بیارن. یعنی عجیب نیست که با رونق گرفتن این مارکت، شاهد بیشتر شدن سریالا و فیلمایی باشیم که با بودجه‌های خیلی کم ساخته شدن و قرار هم نیست که امتیاز زیادی از طرف بیننده‌ها و منتقدین خودشون دریافت کنن، بلکه صرفا قراره درآمدی بیش از هزینه‌ای که خرج ساختشون شده رو برای سازنده‌ها به‌دنبال داشته باشن.
این وسط، پیدا کردن کارایی که واقعا مبتکرانه ساخته شدن و ارزش دیدن زیادی دارن، می‌تونه دشوار باشه، چون بهتر از من میدونید که همیشه اون آثاری که امتیاز بالایی از منتقدا یا مخاطبین گرفتن، با طبع‌مون نمیسازه و ممکنه یه کار با امتیاز 5 از 10، بیشتر از خیلی از کارای معروف و پرفروش، بتونه سرگرم‌مون کنه و توی ذهنمون موندگار بشه.
شما می‌تونید تفاوت یه کار که برای فروش و کسب سود ساخته شده و ابتکار کمی داره، با اثری که حدی از خلاقیت رو میشه ازش انتظار داشت رو به کمک یه سری ویژگی‌های نسبی بفهمید.

وقتی که فیلم و سریال، تبدیل به بخش جدایی ناپذیر سرگرمی و روزمره‌تون میشه، جست و جوی هدفدار و حساسیت به خرج دادن در مورد محتوایی که تماشا میکنید، اجتناب ناپذیره؛ چون چیزی که نیاز دارید صرفا یکی دو تا کار امتحان پس داده که سالی یه بار هم تولید نمیشن نیست بلکه حداقل هفته‌ای چند تا اثر سینمایی و یا یه سریال جالب نیاز دارید.
ژانر‌ها لزوما ارتباطی با احساسات ندارن، مگر چند تا ژانر محدود مثل ترسناک، عاشقانه، اروتیک. اغلب ژانرا به تجربه و الگو‌های داستانی رایج اشاره دارن. با این وجود، می‌تونن انتخاب خوبی برای پیدا کردن فیلم و سریالای مورد علاقه‌تون بشن.
شاید ژانرایی باشن که هنوز فیلم و سریالی در موردش ندیده باشید، پس برای شروع، از هر ژانری می‌تونید چند تا کار توصیه شده یا رندوم رو انتخاب کنید و ببینید.

توجه کنید که هر اثر، یکی دو تا ژانر اصلی داره و بقیه‌ی ژانرایی که توی توضیحاتش میاد، ظهور بسیار کمرنگی ممکنه توی داستان داشته باشن. پس بیشتر به ژانرای اصلی که اول‌تر تگ میشن توجه کنید.
دوم اینکه ژانرا همیشه با دقت نوشته نمیشن؛ مثلا یه کاری روانشناختیه ولی توی تگ ژانرای هیچ منبعی بهش اشاره نمیشه. در این زمینه، خوندن بازخوردا ممکنه کمک دهنده باشه یا بعضا از تیزر و عکسا و خلاصه‌ی فیلم و سریال بشه این موضوعو درک کرد.

وقتی که با ژانرای مختلف سر و کله بزنید و از هر کدوم، یه سری فیلم یا سریال ببینید، عملا بهشون حساسیت پیدا میکنید و سلیقه‌ی خودتون رو کشف میکنید و پیدا کردن کارایی که براتون دیدنی و جالب باشن، به مراتب راحت‌تر میشه.

لزوما همرنگ جماعت نشید
فکر میکنم مهم‌ترین دلیلی که باعث میشه خیلیا توی انتخاب فیلم و سریال مورد علاقه‌شون سردرگم بشن، تاثیرپذیری‌ای هست که از جریان اصلی دارن؛ یعنی فکر میکنن هر چیزی که اغلب افراد میپسندن رو باید ببینن و ازش لذت ببرن و از خودشون بابت دیدن فیلم و سریالایی که طرفدار نداره شرمنده میشن.
فیلم و سریال، برای سرگرم کردن شما ساخته شدن و همین الانش، به اندازه‌ی کافی، تولید کننده‌ها و کارگردانای سواستفاده‌گر وجود دارن؛ هیچ دلیل قانع کننده‌ای وجود نداره که ما هم بخوایم به خودمون سخت بگیریم و کاری که بقیه فاخر میدونن رو ببینیم.
اتفاقا خیلی از کارای پرطرفدار و پسندیده شده، نه تنها محتوای جالبی ندارن بلکه مشخصا به بیننده اجازه‌ی نقد و قضاوت خاصی نمیدن و پیام خودشون رو تحمیل میکنن. به شخصه ترجیح میدم اثری رو ببینم که جانبدارانه ساخته نشده و زورکی و شعارزده، پیغام خاصی رو منتقل نکنه بلکه روایت خوبی داشته باشه و بذاره که خودم شخصیت‌ها و اتفاقاتی که رخ داده رو قضاوت کنم.

جمع‌بندی
یه حقیقتی که راجب دنیای فیلم و سریالا باید بپذیریم اینه که اونا با سرعت خیلی زیادی منتشر میشن، یعنی تعدادشون اینقدر زیاده که عملا هیچکس نمیتونه ادعا کنه که در حال گرفتن نبض این صنفه. حتی اگه وقت آزاد زیادی داشته باشیم هم نمی‌تونیم این همه فیلم و سریال رو حتی رو دور تند هم ببینیم.
این بازار، یه مزیت خیلی خوب داره و اونم اینه که تقریبا برای هر سلیقه‌ای محتوا تولید کرده. اگه کارای پر‌بازدید که زیاد راجبشون صحبت میشه براتون جالب نیستن، لزوما به این معنی نیست که از این بازار چیزی عایدتون نمیشه.
یه سری ژانر و محتوا هستن که با سلیقه‌ی عمومی همخوانی دارن اما همونطور که یه عده خاص پسندن، تولید کننده‌های خاصی هم وجود دارن که ترجیح میدن سراغ ژانرای خاص و کم طرفدار برن و محتواهای خاصی رو تولید کنن.
برای به سود رسیدن از تولید یه اثر نمایشی، حتما لازم نیست که به بالای تاپ تنا برسید بلکه کافیه سود فروش، از هزینه‌ای که صرف تولید شده بیشتر بشه. تولید کننده‌ای که بتونه دخل و خرجشو مدیریت کنه میتونه سراغ موضوعات خاص پسند و کم طرفدار هم بره.
در مورد شما به عنوان یه بیننده، صرفا کافیه تا با الگوهای متفاوتی محتوای مورد علاقه‌تون رو جست و جو کنید و محدود به لیستای پیشنهادی و کارای امتیاز بالا نشید. هر فردی ممکنه بر حسب اتفاق، از فیلم و سریالایی خوشش اومده باشه که امتیاز و مخاطب کمی داشتن.