معرفی و نقد انیمه‌ی سینمایی Time of Eve
انیمه ی Time of Eve| زمان حوا، یه توصیف آینده‌نگرانه در مورد نحوه‌ی تعامل ما با تکنولوژی و هوش مصنوعیه. در ابتدای این انیمه، ما موجوداتی رو می‌بینیم که به لحاظ ظاهری، شباهت کاملی به انسان‌ها دارن، هر چند که توانایی‌هاشون، می‌تونه حتی فراتر از انسان‌ها باشه.
این دست ساخته‌ها، ابتکار انسان‌ها برای بهبود زندگی و افزایش رفاه بشریت هستن با این وجود، به نظر میرسه که خوده این سازنده‌ها، از پتانسیل واقعی دست ساخته‌هاشون خبر ندارن.

این وضعیت، یه جور باگ رو ایجاد میکنه و این سوالو پیش میاره که چرا ما نسبت به توانایی‌های واقعی اونچه که می‌سازیم، آگاهی کاملی نداریم و نمی‌تونیم لزوما تحت سلطه‌اش بگیریم؟
به شکل واضحی، جواب در درون ذهن خوده این دست ساخته‌ها نهفته.
گرافیک انیمه از کیفیت خوبی برخورداره و روند داستان هم میشه گفت که با دیالوگ‌های موجزه و به بیننده فرصت میده تا در مورد تکنولوژی و تاثیری که این دست ساخته‌ها می‌تونن روی تجربه‌ی ما از زندگی داشته باشن، فکر کنه. در حال حاضر، شما می‌تونید این انیمه رو از سایت اکسی موویز دانلود کنید.

هشدار: ادامه‌ی این مطلب می‌تونه محتوای انیمه رو لو بده.

نقد و بررسی محتوای انیمه‌ی زمان حوا
در دنیای بیرون از کافه‌ی حوا، آدما سعی میکنن که حد و مرز مشخصی بین خودشون و روباتایی که به لحاظ ظاهری، شباهت کاملی به خودشون دارن ایجاد کنن. افرادی که بر حسب اتفاق به این رباتا علاقه مند میشن و وابستگی عاطفی پیدا میکنن، بیمار تلقی میشن و دیگران اونا رو به چشم موجوداتی حقیر و منحرف می‌بینن.
شخصیت اول داستان که یه پسر دبیرستانیه، کم کم راجب ربات خونگی‌شون کنجکاو میشه. توی این دنیا، رباتا نقش خدمتکارا رو دارن و شبانه روز در خدمت خونواده هستن.
وقتی که پای این پسر دبیرستانی و دوست صمیمیش به کافه ی حوا باز میشه، دیگه نمی‌تونن فرق خودشون با رباتا رو تشخیص بدن چون یگانه مظهر تفاوت رباتا و آدما هم از بین میره. مشخصه‌ی رباتا یه حلقه‌ی هولوگرافیکی هست که مدام بالای سرشون میچرخه.
فعالیت این کافه، به شکل واضحی غیر‌قانونیه ولی این دو تا پسر، به روی خودشون نمیارن و ترجیح میدن که کنجکاوی خودشون رو دنبال کنن. اونا در ابتدا جلب شعار کافه میشن که اصرار داره هیچ فرقی بین رباتا و انسانا نیست و اونا با هم برابرن.

چیزی که برای شخصیت اصلی این داستان، موضوع ناخوشایندی تلقی میشه، شباهت بسیار زیاد الگوهای ذهنی و احساسات رباتا به آدماست. وقتی که این رباتا از بند اربابای خودشون آزاد میشن و می‌تونن عملکرد آزادی داشته باشن، می تونن احساسات و تجارب پیچیده‌ای رو تجربه کنن و حتی عاشق بشن.
دیدن پتانسیل واقعی این روباتا باعث میشه تا شخصیت اصلی این داستان، بیشتر هم ذهنش مشغول بشه و سوالای زیادی رو مطرح کنه. وقتی می‌بینه که حتی رباتا که با تقلید از ذهن انسانی ساخته شدن، تا این اندازه برای تکامل خودشون به ایجاد همدلی و کسب تجاربی که در فرهنگ عمومی ما نادیده گرفته میشه یا بی ارزش می‌دوننش وابسته هستن، کم کم شروع میکنه به تجدید نظر در مورد نحوه‌ی برخورد با پدیده‌های اطرافش.
در دنیای واقعی، آدما زیاد با رباتا به لحاظ ذهنی ارتباط نمی‌گیرن و صرفا ازشون برای انجام کارای یدی استفاده میکنن اما قانون شکنی روباتای کافه‌ی حوا یه پتانسیل خوب رو آشکار میکنه؛ اینکه میشه از هوش مصنوعی استفاده کرد تا به لحاظ روانی هم رشد کنیم.

جمع‌بندی
ما در دنیایی هستیم که به سرعت داره در زمینه‌ی هوش مصنوعی پیشرفت میکنه و خیلی از ماها هنوز سردرگم هستیم که قراره با قدرت گرفتن این بخش از علم، چه اتفاقی برای فرم فعلی جوامع ما بیوفته. ترسناک هست چون همین الانشم خیلیا ممکنه که دنیا در نظرشون جای روشنی نباشه.
سناریوهایی مثل زمان حوا، شبیه به انواعی از آزمایشات ذهنیه که سعی میکنه دنیای بعد از قدرت گرفتن هوش مصنوعی رو شبیه سازی کنه.
چالش‌هایی که توی جامعه‌ی انسانی این انیمه وجود داره، تا حد زیادی نشات گرفته از این موضوعه که آدما به نیازهای روانی همدیگه اهمیتی نمیدن و صرفا از هوش مصنوعی استفاده میکنن تا سختی انجام کارهای یدی رو از روی دوش خودشون بردارن.